Uprawa kukurydzy cukrowej. Co warto wiedzieć?
Kukurydza – roślina uniwersalna
Potencjał kukurydzy jest nie do przecenienia. Wykorzystuje się ją nie tylko do produkcji żywności, ale też pasz dla zwierząt gospodarskich, a nawet jako roślinę energetyczną. Ważnym odbiorcą kukurydzy jest przemysł farmaceutyczny i chemiczny. Tymczasem powierzchnia zasiewów kukurydzy w Polsce wynosi zaledwie około 1 mln hektarów.Jeśli chodzi o kukurydzę cukrową, tej uprawia się w kraju stosunkowo niewiele, bo około 10 tys. hektarów. Większość plonów znajduje zbyt w przemyśle spożywczym, gdzie wykorzystuje się je do produkcji konserw oraz mrożonek – mówi specjalista z firmy POLAN.
Uprawa kukurydzy cukrowej
Kukurydza cukrowa jest warzywem stosunkowo łatwym w uprawie i może stanowić plon główny, przedplon lub poplon. Jej wymagania glebowe są nieduże, nie sprawdza się jednak na terenach wyjątkowo suchych lub podmokłych. Najlepsze rezultaty daje uprawa na glebach piaszczysto-gliniastych, mocno próchniczych. Co ważne, kukurydza wymaga mocno doświetlonego stanowiska i nie znosi chłodu. Czas siewu kukurydzy uzależniony jest od jej odmiany. Wczesne wysiewamy w trzeciej dekadzie kwietnia, a te najpóźniejsze – na początku czerwca. Czas dojrzewania kolb kukurydzy wynosi od 3 do 4 tygodni od kwitnienia kwiatów żeńskich. Zbiory przypadają od końca lipca do połowy października. Kukurydzę cukrową siejemy na uprzednio przygotowaną glebę i z wykorzystaniem siewników punktowych. Podczas wysiewu należy przestrzegać wymaganych odległości. Zbyt duże zagęszczenie roślin skutkuje uboższym plonem. Najczęściej przy uprawie kukurydzy cukrowej zaleca się siew z zachowaniem rozstawu 75 cm między rzędami i ~25 cm w rzędach. Głębokość siewu uzależniona jest od odmiany. Kukurydzę o normalnej zawartości cukru sieje się na głębokość 4-5 cm, zaś odmiany supersłodkie nieco płycej, na głębokość 3-4 cm. W przypadku uprawy na glebach piaszczystych można siać o centymetr lub dwa głębiej pamiętając, że zbyt głęboki siew będzie skutkował opóźnieniem wzrostu. Przez cały okres wegetacji kukurydza cukrowa wymaga dostarczania odpowiednich składników pokarmowych, a więc nawożenia. Na 1 hektar uprawy zużywa się około 120 kg potasu, 100 kg azotu i 45 kg fosforu. Azotu dostarczamy roślinom wiosną i w czasie wzrostu, zaś potas i fosfor stosuje się pod jesienną orkę. Nieco trudności może przysparzać zwalczanie chwastów w uprawie kukurydzy cukrowej, dlatego do siewu najlepiej wybierać miejsca jak najmniej zachwaszczone. Choć do odchwaszczania wykorzystuje się metody podobne, jak w uprawie kukurydzy pastewnej, ze względu na większą wrażliwość roślin cukrowych na herbicydy, należy zachować ostrożność. Przed użyciem nowego preparatu zaleca się sprawdzenie jego działania na mniejszych powierzchniach.Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana