Montaż instalacji gazowej krok po kroku

Ogrzewanie gazem to gwarancja komfortu, prostoty użytkowania i postawy przyjaznej naturze. Nie może zatem dziwić, że instalacje gazowe cieszą się coraz większą popularnością wśród prywatnych inwestorów. W gospodarstwach domowych gaz jest wykorzystywany przede wszystkim do ogrzewania budynków i c.w.u., jak również w kuchennych płytach grzewczych. Posiadasz własne gospodarstwo jednorodzinne i planujesz montaż instalacji gazowej? Sprawdź, na co powinieneś zwrócić uwagę.

Zyskanie pozwoleń

Przed rozpoczęciem montażu instalacji należy uzyskać pozwolenie na przyłączenie do sieci gazowej od dostawcy gazu. W tym celu trzeba złożyć wniosek, określający warunki przyłączenia. Właściciele domów jednorodzinnych powinni złożyć wniosek o określenie warunków przyłączenia dla podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci gazowej, przewidującego odbiór paliwa gazowego do 10 m ³/h (w przeliczeniu na gaz ziemny, wysokometanowy). To jednak nie wszystko. Poza wnioskiem należy załączyć mapę (z oznaczonym położeniem szafki gazowej) oraz kopię dokumentu dowodzącego tytułu prawnego do korzystania z budynku razem z oświadczeniem o prawie własności. Jeżeli nie jesteśmy właścicielem (lub jedynie współwłaścicielem) budynku, konieczna okaże się zgoda wszystkich właścicieli na doprowadzenie gazu i montaż urządzeń gazowych. Zakład odpowiada na wniosek w ciągu 14 dni. Jeżeli został on pozytywnie rozpatrzony, otrzymujemy dokument regulujący techniczne warunki przyłączenia. Następnie należy złożyć wniosek o zawarcie umowy o przyłączenie do sieci gazowej. Przy składaniu wniosku konieczny okaże się projekt przyłącza gazowego oraz złożenie zgłoszenia budowlanego do odpowiedniego organu, np. starostwa. Zakład gazowy jest zobowiązany do dania odpowiedzi w ciągu 30 dni.

Przygotowania do montażu – elementy składowe

W momencie gdy uzyskaliśmy pozwolenie budowlane i wykonaliśmy projekt instalacji (przy obiektach użytkowanych niezbędna okaże się też opinia zakładu kominiarskiego), możemy przystąpić do działania. Typowa instalacja gazowa w domu jednorodzinnym składa się z układu przewodów i urządzeń prowadzonych na zewnątrz oraz wewnątrz budynku. Należą do niej przyłącze prowadzące od gazociągu, kurek główny, dopływ rozdzielczy, szafka gazowa z gazomierzem, pion i przewody użytkowe skierowane do urządzeń gazowych. W instalacjach gazowych wykorzystuje się rury twarde z miedzi (instalacja wewnętrzna), jak również rury stalowe bez szwu/przewodowe ze szwem (zastosowanie wewnętrzne i zewnętrzne). W warunkach domowych doskonale sprawdzają się przewody elastyczne. Zewnętrzny metalowy oplot ochronny wykonuje się ze stali nierdzewnej. Chroni on stalową rurę wewnętrzną przed uszkodzeniami. Rura wewnętrzna jest natomiast wytwarzana ze stali kwasoodpornej. Takie połączenie gwarantuje właściwe działanie przyłączy. Obrotowa końcówka uszczelniona na o-ringach umożliwia pełny obrót nakrętki bez utraty szczelności po zamontowaniu przewodu. Ułatwia to montaż np. kuchenki i pomaga w utrzymywaniu czystości, dzięki możliwości odsunięcia kuchenki bez obawy o szczelność instalacji.

Zasady prowadzenia przyłącza gazowego

Jakie zasady obowiązują przy prowadzeniu przyłącza gazowego? Oddajmy głos ekspertowi.

Przyłącza gazowe powinny być prowadzone w możliwe najprostszy sposób, najkrótszą drogą, przebiegającą prostopadle do granicy działki. Trzeba też zachować bezpieczne odstępy od pozostałych elementów uzbrojenia terenu. Minimalna średnica przyłącza niskiego ciśnienia wynosi 4 cm, natomiast średnica przyłącza dla domów jednorodzinnych i budynków zagrodowych powinna wynieść 2 cm (dla domów bliźniaczych 2,5 cm). Przejście przez przegrody ściany zewnętrznej budynku wykonuje się na wysokości minimum 0,5 metra od podłogi piwnicy w rurze osłonowej (tulejach ochronnych). Tak samo jest przy przejściach przez ściany i sufity. W domu przewody prowadzi się natynkowo, nie pokrywając ich betonem. Zastosowanie znajdują specjalne obejmy. W przypadku wykorzystania rur stalowych, dopuszczalne jest rozplanowanie instalacji w bruzdach ściennych i pokrycie ich zaprawą tynkarską. Absolutnie trzeba przestrzegać bezpiecznych odległości między kablami instalacji elektrycznej – gaz ziemny minimum 10 cm powyżej przewodów elektrycznych, z kolei przewody z gazem płynnym muszą być zlokalizowane poniżej instalacji elektrycznej – objaśnia specjalista Zakładu Instalacji Sanitarnych i Ogrzewczych Marian Płóciniczak.

Kwestie bezpieczeństwa i dopuszczenie do użytkowania

Każda instalacja powinna być należycie zabezpieczona – uszczelniona i chroniona przed korozją. Bardzo istotna jest także odpowiednia wentylacja budynku. Odbiorniki gazu są wyposażane w trójnik (kurek kulowy) oraz wyczystkę. Elementy te umożliwiają inspekcję oraz czyszczenie przewodów gazowych. Uwaga! Przewody rozdzielające między przewodami instalacji a odbiornikiem powinny być sztywne. Niezbędnym wyposażeniem jest również gazomierz, lokowany w szafce na zewnątrz budynku lub w środku, jednak nie w łazience czy pomieszczeniu mieszkalnym. Kwestie bezpieczeństwa są szczególnie istotne dla odbioru instalacji. To wówczas sprawdzana jest zgodność wykonanej instalacji z założeniami projektowymi. Dokonuje się też kontroli jakości i prób szczelności elementów instalacji. Odbiór kończy się podpisaniem umowy z dostawcą gazu, umożliwiającą użytkowanie instalacji. Tylko realizacje spełniające 100% wymagań mogą być dopuszczone do użytku. Trzeba jednak przygotować się na coroczne kontrole stanu technicznego. Z tego względu projektowanie i montaż najlepiej powierzyć fachowcom wyspecjalizowanych zakładów.