Jakie profile używa się do boniowania?

Elewacja to część budynku, której wygląd w największym stopniu przesądza o tym, jak prezentuje się całość. Użyty na niej materiał i zastosowane rozwiązania mogą podkreślać mocne strony bryły danego obiektu, a także niwelować jej niedoskonałości. W wielu przypadkach wykorzystując odpowiednie środki, da się zmienić niekorzystne proporcje przez optyczne wydłużenie lub zmniejszenie wybranych elementów. Jedną z metod znanych od dawna jest boniowanie.

Czym jest boniowanie?

Proces boniowania polega na wykonaniu boni, czyli rodzaju regularnych wgłębień umieszczanych w powierzchni fasady budynku. Przypominają one przerwy znajdujące się między łączonymi zaprawą blokami kamiennymi, ich pierwotną funkcją było więc imitowanie droższego i bardziej kosztownego materiału, podczas gdy do budowy używano tańszych cegieł oraz zaprawy wapiennej nakładanej na ich powierzchnię. Boniowania są najlepiej znane z okresu renesansu, jednak z czasem stały się elementem stylu klasycznego i są szeroko używane w celach dekoracyjnych właściwie bez przerw aż do naszych czasów. Największą zaletą boniowania jest możliwość urozmaicenia wyglądu elewacji oraz uzyskania korzystniejszych proporcji budowli, a także podkreślenie niektórych jej elementów. Bonie często są wykonywane na narożnikach budynków, filarach, niższych kondygnacjach czy w strefie wejściowej albo wokół okien lub balkonów. Obecnie w dobie szerokiego stosowania materiałów dociepleniowych oraz pokrywania ich tynkiem, boniowanie stało się znowu bardzo modne, a profile do boniowania są łatwo dostępne. Poza uzyskiwaniem typowych wzorów często korzysta się z nich też do oddzielania większych jednolitych kolorystycznie powierzchni czy obszarów o różnej fakturze.

Jak wykonuje się boniowanie?

Najprostszym sposobem wykonania regularnego i dobrze wyglądającego boniowania jest zastosowanie specjalnych listew z tworzywa sztucznego produkowanych m.in. przez firmę GLOBPLAST. Są one przeznaczone do osadzania w podłużnych zagłębieniach przygotowywanych specjalną wycinarką termiczną i mocowane z użyciem zaprawy. Na powierzchnię przylegającą bezpośrednio do listwy nakłada się siatkę wzmacniającą, a całość tynkuje, wyrównuje i maluje. Ostatnim etapem prac jest wyjęcie zaślepki zapobiegającej zabrudzeniu wnętrza tzw. elementu traconego.