Dzbanecznik, roślina ozdobna

Dzbaneczniki to rośliny drapieżne, nazywane owadożernymi, gdyż mają zdolność chwytania i trawienia owadów. Pułapką, w którą chwytają owady są liście przekształcone w dzbankowate utwory. Na dnie takiej pułapki znajduje się woda zawierająca enzymy trawienne. Owad, który się skusi aromatem wydzielanym przez gruczoły znajdujące się na wieczku dzbanka, już z niego nie wyjdzie. Najczęściej uprawiany jest w mieszkaniu dzbanecznik oskrzydlony. Jest to roślina na kilka sezonów. Rozeta liści osiąga średnicę 30 – 40 cm. Dzbanecznik rośnie wolno. Kwiaty ma niepozorne. Ozdobą dzbanecznika są przede wszystkim liście przekształcone w dzbanki – pułapki.

Stanowisko uprawy

Ze względu na charakter wzrostu dzbanecznik powinien być uprawiany w wiszącej doniczce. Roślina ta lubi dużo świeżego powietrza. Najlepiej czuje się w oknie kwiatowym. Potrzebuje stanowiska widnego, ale nie znosi bezpośredniego nasłonecznienia. Przy niedostatku światła dzbanki są gorzej wybarwione.

Podlewanie

Dzbanecznik podlewamy często i obficie. Podłoże powinno być stale wilgotne. Używamy tylko wody miękkiej. Dzbanki napełniamy do połowy wysokości wodą deszczową lub destylowaną.

Zraszanie

Roślinę tą należy często zraszać, gdyż lubi bardzo wilgotne powietrze.

Podłoże

Najlepsze podłoże dla tej rośliny to mieszanka ziemi do storczyków lub bromelii.

Przesadzanie

Dzbanecznik przesadzamy co roku późną wiosną. Starszą roślinę przesadzamy rzadziej.

Rozmnażanie

Dzbanecznik rozmnażamy z nasion lub przez podział rośliny.

Choroby i szkodniki

Jest to roślina rzadko atakowana przez szkodniki. Choroby nie występują.

Uwagi

W uprawie częściej spotyka się rośliny męskie, ponieważ więcej wykształcają dzbanków.

Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne

Starszą roślinę możemy wiosną skrócić o kilka oczek, aby wypuściła nowe pędy. Najlepiej jednak wygląda roślina młoda.