Czym się różni obłóg od okleiny

Kiczowate okleiny drewnopodobne z ubiegłego stulecia odeszły do lamusa. Dzisiaj okładziny wracają do łask, ale w odświeżonej wersji. Nowoczesne okleiny zachwycają naturalnością, wzornictwem i trwałością, przez co tak wykończone drzwi i meble są popularniejsze niż te z drewna litego. Przykładem takiej techniki jest fornir wykonany z naturalnego drewna. Z tego surowca wytwarza się okleiny i obłogi.

Fornir

Nowoczesne technologie polegające na hydrotechnicznym przygotowaniu drewna, starannym skrawaniu i doprasowaniu surowca, pozwalają na wytwarzanie efektownych i wytrzymałych okładzin. W taki sposób produkowany jest fornir, tworzony na bazie naturalnego drewna ciętego na bardzo cienkie płaty. Technologia ta gwarantuje dokładne odwzorowanie usłojenia drzewa i zapewnia niezwykle estetyczny efekt. Dzięki odpowiedniej impregnacji materiały te są również wytrzymałe i elastyczne, idealnie nadające się do pokrycia płyt MDF lub HDF. Ta często spotykana konstrukcja drzwi i mebli czyni je tańszymi i lżejszymi, a także bardziej trwałymi od produktów z drewna litego, zachowując przy tym walory estetyczne tego surowca. Fornir może być różnej grubości i pod tym względem wyodrębnia się okleinę i obłóg. Czym różnią się te materiały?

Okleina

Okleinami nazywamy bardzo cienkie arkusze materiału o grubości maksymalnej do 0,8 – 1mm. Okleiny drewniane, czyli naturalne, wykonuje się z różnych gatunków drewna, zarówno lokalnych, takich jak dąb, jesion, sosna czy olcha, ale również z egzotycznych, np. meranti czy iroko. Przy produkcji tych okładzin największy nacisk kładzie się na walory estetyczne. Pień drzewa skrawany jest wzdłuż, a kolejne uzyskane w ten sposób płaty łączy się ze sobą tak, by zachować detale oryginalnego usłojenia: odcienie i ciągłość rysunku. Te okładziny zaliczane są do fornirów, w odróżnieniu od oklein syntetycznych, czyli materiałów drewnopodobnych zwanych laminatami. Innowacyjnym rozwiązaniem są okleiny modyfikowane z forniru poddanego specjalnej obróbce technologicznej. Jakie zastosowanie mają okleiny? Coraz szersze, wraz z rozwojem branży dekoratorskiej. To materiał chętnie stosowany do wykańczania drzwi, ale również mebli, a nawet różnego rodzaju powierzchni we wnętrzach: wnęk, stopni i innych detali architektonicznych.

Obłóg

Drugą odmianą forniru jest obłóg. Czym różni się od okleiny?

Wyjaśnia to pracownik spółki MEDA VENEER, zajmującej się produkcją forniru: Obłóg to również rodzaj forniru, ale o znacznie większej grubości niż w przypadku okleiny. Zazwyczaj mamy tu bowiem do czynienia z wartościami powyżej 1 mm do 2,5 mm, a nawet więcej. Ze względu na taką grubość obłóg jest traktowany przede wszystkim jako materiał techniczny, a mniej jako dekoracyjny, chociaż dzięki naturalnemu rysunkowi słojów nie można mu odmówić walorów estetycznych. Do produkcji wykorzystuje się różne rodzaje drewna. Na rynku dostępne są obłogi dębowe, sosnowe, jesionowe, jak też z olchy i topoli, a także z drewna egzotycznego. Do czego służy obłóg? W przeciwieństwie do cienkiej okleiny, która – jak sama nazwa wskazuje – stosowana jest do dekoracji i wykorzystywana w charakterze okładziny – obłogi służą do produkcji klejonych elementów drewnianych, np. płyt stolarskich. Przy pomocy tej techniki wytwarzane są warstwowe materiały podłogowe, takie jak deski i panele, a także trepy schodowe. Obłogi wykorzystywane są też w meblarstwie, np. jako blaty, fronty, drzwiczki i inne elementy, często traktowane jako podkład pod okleinę.