Uprawa kukurydzy cukrowej. Co warto wiedzieć?

Co prawda kukurydza nie należy do tradycyjnych warzyw polskich, jednak zainteresowanie jej uprawą z roku na rok wzrasta. Bezpośrednią przyczyną takiego stanu rzeczy jest coraz większe zapotrzebowanie na nią w przemyśle spożywczym. W ostatnich latach rośnie popyt zarówno kukurydzy cukrowej hodowanej na kiszonkę, jak i na ziarno. Jak wygląda uprawa kukurydzy i czy jest trudna?

Kukurydza – roślina uniwersalna

Potencjał kukurydzy jest nie do przecenienia. Wykorzystuje się ją nie tylko do produkcji żywności, ale też pasz dla zwierząt gospodarskich, a nawet jako roślinę energetyczną. Ważnym odbiorcą kukurydzy jest przemysł farmaceutyczny i chemiczny. Tymczasem powierzchnia zasiewów kukurydzy w Polsce wynosi zaledwie około 1 mln hektarów.

Jeśli chodzi o kukurydzę cukrową, tej uprawia się w kraju stosunkowo niewiele, bo około 10 tys. hektarów. Większość plonów znajduje zbyt w przemyśle spożywczym, gdzie wykorzystuje się je do produkcji konserw oraz mrożonek – mówi specjalista z firmy POLAN.

Uprawa kukurydzy cukrowej

Kukurydza cukrowa jest warzywem stosunkowo łatwym w uprawie i może stanowić plon główny, przedplon lub poplon. Jej wymagania glebowe są nieduże, nie sprawdza się jednak na terenach wyjątkowo suchych lub podmokłych. Najlepsze rezultaty daje uprawa na glebach piaszczysto-gliniastych, mocno próchniczych. Co ważne, kukurydza wymaga mocno doświetlonego stanowiska i nie znosi chłodu. Czas siewu kukurydzy uzależniony jest od jej odmiany. Wczesne wysiewamy w trzeciej dekadzie kwietnia, a te najpóźniejsze – na początku czerwca. Czas dojrzewania kolb kukurydzy wynosi od 3 do 4 tygodni od kwitnienia kwiatów żeńskich. Zbiory przypadają od końca lipca do połowy października. Kukurydzę cukrową siejemy na uprzednio przygotowaną glebę i z wykorzystaniem siewników punktowych. Podczas wysiewu należy przestrzegać wymaganych odległości. Zbyt duże zagęszczenie roślin skutkuje uboższym plonem. Najczęściej przy uprawie kukurydzy cukrowej zaleca się siew z zachowaniem rozstawu 75 cm między rzędami i ~25 cm w rzędach. Głębokość siewu uzależniona jest od odmiany. Kukurydzę o normalnej zawartości cukru sieje się na głębokość 4-5 cm, zaś odmiany supersłodkie nieco płycej, na głębokość 3-4 cm. W przypadku uprawy na glebach piaszczystych można siać o centymetr lub dwa głębiej pamiętając, że zbyt głęboki siew będzie skutkował opóźnieniem wzrostu. Przez cały okres wegetacji kukurydza cukrowa wymaga dostarczania odpowiednich składników pokarmowych, a więc nawożenia. Na 1 hektar uprawy zużywa się około 120 kg potasu, 100 kg azotu i 45 kg fosforu. Azotu dostarczamy roślinom wiosną i w czasie wzrostu, zaś potas i fosfor stosuje się pod jesienną orkę. Nieco trudności może przysparzać zwalczanie chwastów w uprawie kukurydzy cukrowej, dlatego do siewu najlepiej wybierać miejsca jak najmniej zachwaszczone. Choć do odchwaszczania wykorzystuje się metody podobne, jak w uprawie kukurydzy pastewnej, ze względu na większą wrażliwość roślin cukrowych na herbicydy, należy zachować ostrożność. Przed użyciem nowego preparatu zaleca się sprawdzenie jego działania na mniejszych powierzchniach.