Stefanotis, roślina doniczkowa

Stefanotis to bardzo popularna roślina doniczkowa. W mieszkaniu uprawia się stefanotis bukietowy. Jest to wiecznie zielone pnącze o trochę mniej mięsistych, ale za to bardziej skórzastych liściach niż u hoi. Z ich kątów wyrastają baldachokształtne kwiatostany, złożone z białych, gwiazdkowatych kwiatów przypominających zapach jaśminu. W mieszkaniach może rosnąć długie lata, chociaż nie jest łatwą rośliną do uprawy. Pędy tej rośliny osiągają do sześciu metrów długości. Stefanotis rośnie szybko i jako pnącze wymaga podpór, dlatego też wielkość tej rośliny zależy od rozmiaru podpór.

Stanowisko uprawy

Roślina potrzebuje dużo przestrzeni i świeżego powietrza, nie znosi przeciągów. Doskonale nadaje się do ogrodu zimowego. Stefanotis do obfitego kwitnienia potrzebuje miejsca jasnego, ale nie bezpośrednio nasłonecznionego. Najlepsza temperatura do uprawy to temperatura pokojowa 18–20 °C, zimą korzystniejsza jest niższa temperatura około 12–14 °C. Na zbyt niską temperaturę roślina reaguje zrzucaniem liści i pędów.

Podlewanie

Roślinę od kwietnia do września podlewamy dość obficie. Potem stopniowo ograniczamy podlewanie. W okresie spoczynku, od października do stycznia podlewamy bardzo oszczędnie. Używamy wody letniej i miękkiej.

Zraszanie

Roślina lubi częste zraszanie, chociaż nie ma szczególnych wymagań co do wilgotności powietrza.

Podłoże

Najlepsze podłoże dla tej rośliny to uniwersalna mieszanka ziemi ogrodniczej.

Nawożenie

Wiosną i latem raz w tygodniu podlewamy roztworem płynnego nawozu mineralnego bez wapnia. Zimą nie nawozimy.

Przesadzanie

Młodą roślinę przesadzamy co roku, starsze rzadziej. Przesadzanie wykonujemy wiosną.

Choroby i szkodniki

Roślinę atakują przędziorki, mszyce i tarczniki.

Uwagi

Roślina ta nie lubi przekręcania. Zawsze powinna stać tą samą stroną do światła, w przeciwnym razie może gubić pąki. Nowe przyrosty systematycznie owijamy wokół podpór, zbyt długie pędy możemy skracać, a słabe wyciąć.